Het is vrijdagmiddag in Wijhe. Bij de activiteit Eat & Meat van de lokale PKN-gemeente druppelen de jongeren binnen. Ze verzamelen zich rond de tafel waar jongerenwerker Elselies Flikweert staat. Elselies vraagt hen hoe hun week was, waar ze mee bezig waren en hoe het gaat. Iedereen komt aan de beurt. Alle jongeren leggen €3,50 op tafel. Straks staat een paar van hen in de supermarkt met een boodschappenlijstje dat ze samen hebben opgesteld.
Niet alleen kerkelijk
Elselies verdeelt haar tijd tussen jongerenwerk bij Youth for Christ en bij de lokale kerk. Er komen jongeren in de leeftijd van 12 tot 16+. Ongeveer 30 procent heeft een kerkelijke achtergrond. De rest komt uit gewoonte met hun vrienden mee en blijven plakken.
Groepsdynamiek van de jongeren
“Jongeren en eten, dat is altijd wel dikke mik”, vertelt Elselies. “Vaak hebben ze weinig tijd, maar eten doen we allemaal. Er gebeurt heel veel aan groepsdynamiek rond samen koken en eten. Je bepaalt hoeveel geld je hebt, wat je gaat eten, je stelt een boodschappenlijst samen, je gaat samen koken. Aan tafel zitten en samen eten zorgt voor ontspanning. Daardoor komen gesprekken op gang. Een heel simpel recept om een goede tijd met elkaar te hebben.”
Het duurt even voor de keuze voor de maaltijd is gemaakt. Smaken verschillen. De jongens zijn snel tevreden met een gemakkelijke hap. Een meisje protesteert: “Ik wil wel wat leren, hoor.” Het wordt stamppot andijvie. Nadat het groepje terugkomt van de supermarkt, worden de taken verdeeld.
Aan de slag in de keuken
De jonge koks zijn geconcentreerd op hun taak. Elselies: “Op zo’n moment ben je niet bewust een gesprek aan het voeren, je bent toch al bij elkaar en het is gezellig. Soms gooien ze dan dingen op tafel. Een meisje vertelt dat haar oma in het ziekenhuis ligt en het slecht met haar gaat. Dan hebben we zomaar een gesprek over ziekte en doodgaan. Op een keer kwam een meisje binnenlopen en begon meteen te huilen omdat ze de hele week ruzie had gehad. Ze vond het zo fijn om even hier te kunnen komen.”
“Een heel simpel recept voor goede tijd”
Gesprekken aan tafel
Als de tafel gedekt is en het eten wordt opgediend, steekt Elselies een kaars aan. “Een symbool dat God in ons midden is.” Tijdens de maaltijd volgt een inhoudelijke activiteit. Vaak kiest Elselies een thema dat in de samenleving speelt en maakt de koppeling met hun leven.
Ze kan zich nog goed herinneren hoeveel indruk de avond over liefde en seks maakte. “Twee jongeren moesten elkaar in de ogen kijken, steeds dichter bij elkaar komen, tot ze aanvoelden wat hun grenzen zijn. Dat vonden ze best heftig. Een meisje reageerde: ‘In het dagelijks leven ga ik heel makkelijk met jongens om. Nu besef ik hoe kwetsbaar ik ben en dat ik zuinig op mezelf moet zijn’. Een pareltje!” Elselies benadrukt nog eens dat dit alleen kan als je vooraf investeert in de relatie met jongeren. Daardoor was het veilig genoeg om dit te doen.
“De basis is echt zijn, oprecht zijn en geïnteresseerd”, weet Elselies. “Als ik wil dat ze me vragen hoe ik leef en hoe ik mijn keuzes maak, moet ik wel iets met ze opbouwen. Of een jongere uiteindelijk nieuwsgierig wordt en of ik iets kan delen over God, laat ik aan Hem over. De basis is altijd Jezus’ liefde door mij.”
“Ik wil gewoon een klein beetje liefde van Jezus doorgeven”
Tijd voor afruimen
De maaltijd loopt ten einde. De borden zijn leeg, de magen en de hoofden vol. Elselies sluit altijd af met gebed. Dan begint de ‘leukste’ activiteit: opruimen. Plotseling zijn de tafelgasten druk met van alles en nog wat. Iedereen is druk op de gang, er worden filmpjes opgenomen. Maar opruimen hoort erbij.
“Ik zie mezelf als de brug tussen de kerk en deze jongeren. Voor beide kan ik ‘zout’ zijn. Door ze een spiegel voor te houden, maar ook door de verbinding te vinden met bijvoorbeeld jaarlijkse tradities en kerkelijke feestdagen. Bij Youth for Christ krijg ik veel mogelijkheden voor nieuwe dingen, dat is mooi. Uiteindelijk werk ik voor God. Ik wil gewoon een klein beetje liefde van Jezus doorgeven. Daar doe ik het voor.”
meer info